Szanowny Panie Dyrektorze,

„Wszystko ma swój czas” -  mówi Kohelet. Dzisiaj czas pożegnania. Skoro tak stać się musi, proszę przyjąć od nas słowa, których nie wypowiedzieliśmy wcześniej, bo o oczywistościach się nie mówi. 

Wystarczy rozejrzeć się wokół. Piękne wnętrze, duch tradycji, który wychyla się z każdego kąta – to Pana zasługa.

Dyrektor kieruje szkołą. Dla Pana to nie było tylko wykonywanie powierzonych obowiązków – słowo „misja” jest jedynym adekwatnym, które nasuwa się samo. 

Czasami mówi się, że praca jest drugim domem. Dla Pana – był to dom pierwszy. Wakacje, przerwa międzysemestralna – zawsze był tu Pan – Dyrektor Zielony.

Mówi się również – jaki pan, taki kram. Jeżeli my – nauczyciele jesteśmy dobrzy albo staramy się tacy być – to dlatego, że zawsze czuliśmy wsparcie, aprobatę i pomoc. Część z nas czuje się niemal Pana dziećmi – najpierw byli Pana uczniami, potem nauczycielami – traktowanymi zawsze z życzliwością.

Zatem nasz Kolego, Dyrektorze odchodzisz, ale zbyt dużą część samego siebie poświęciłeś tej szkole, by tak po prostu odejść. Odchodzisz więc, ale zostajesz. Bo te mury, bo my, jesteśmy i pamiętamy: „(...) nie ma nic lepszego nad to, że się człowiek cieszy ze swych dzieł” (Koh.3,22).

Dziękujemy za to wszystko, co robiąc dla szkoły, zrobiłeś dla nas. 42 lata swojego życia – niemal pół wieku – związałeś ze szkołą; część tej drogi przeszliśmy razem. Dalej idziemy sami – dziękujemy, że wyposażeni na drogę należycie.

Myślę, że patrząc na swój dorobek możesz nasz Szanowny Dyrektorze, bez cienia przesady, powtórzyć za Horacym: „Stawiłem pomnik, trwalszy niż ze spiżu”.

Nauczyciele I Liceum Ogólnokształcącego
im. Tadeusza Kościuszki w Turku
pożegnali Swojego Dyrektora
Lecha Zielonego