„Prawda zawsze zwycięża i tylko na niej można budować zaufanie w społeczeństwie” – tak oto rozpoczyna się wspomniany artykuł oczyszczający z „nieprawdziwych oskarżeń” kandydata na wójta Krzysztofa Zająca. Czy aby na takiej prawdzie pan Zając chce budować zaufanie społeczne? Jak się za chwilę okaże prawda w jego wydaniu jest wątpliwej jakości, a i zatem zaufanie społeczne zostaje nadszarpnięte.

Pan Krzysztof Zając tezę o tym jakoby radni byli winni zaprzestania współpracy Konińskim Bankiem Żywności ogłaszał wszem i wobec od kilku lat, tym samym wybielając w oczach mieszkańców swoją osobę. Jak stwierdził koniński sąd to on odpowiadał za zabezpieczenie w budżecie pieniędzy na wspomniany cel. Niestety od dwóch lat wójt nie przeznaczał pieniędzy na ten cel. W konsekwencji najubożsi w naszej gminie owych produktów żywnościowych nie otrzymywali.

Ale zacznijmy od początku. W trakcie kampanii wyborczej owe skandaliczne oskarżenia pan Zając zamieścił na swojej ulotce wyborczej, co godziło w dobre imię radnych kadencji 2010 – 2014. W związku z tym część z nich postanowiła w celu oczyszczenia się z tych zarzutów skierować w trybie wyborczym wniosek do Sądu Okręgowego w Koninie. Sąd pod nieusprawiedliwioną nieobecność pozwanego Krzysztofa Zająca wniosek rozpatrzył na korzyść radnych. Wójt mając do dyspozycji świadków, dokumenty nie skorzystał z prawa obrony swoich racji i w tym czasie prezentował swoja osobę mieszkańcom Mariantowa. Jednak skorzystał z prawa odwołania do sądu wyższej instancji, zrzucając winę za swoją nieobecność na system prawny Rzeczpospolitej Polskiej. Wniosek Krzysztofa Zająca o unieważnienie wyroku wpłynął jednak już po terminie właściwych wyborów i właśnie z tego powodu Sąd Apelacyjny w Poznaniu postanowił uznać rozpatrywanie tej sprawy za bezprzedmiotowe i umorzył postępowanie. Nie jest zatem prawdą, że wniosek został odrzucony ponieważ to radni są winni zaprzestania współpracy z Bankiem Żywności. Sąd po prostu nie miał mocy zajmować się sprawą która nic nie wnosi do wyborów, bo te już się odbyły.  Kwestia prawdy jest zatem otwarta i jeśli wójt chce jej dociec powinien drążyć dalej ponieważ sąd w Poznaniu wcale jego oceny owej prawdy nie potwierdził.

Mówi się zatem, że prawda leży pośrodku, albo też, że prawda nas wyzwoli, prawda jest córką czasu – każde z tych twierdzeń może znaleźć swe konotacje w działaniach ostatnich dni kampanii wyborczej w Gminie Władysławów.  Jednak sytuację zaistniałą w związku z sądowymi perypetiami najtrafniej oddaje cytat z książki księdza Józefa Tischnera, gdzie napisano o istnieniu trzech prawd: „świento prawda, tys prawda i gówno prawda”, i chyba ta trzecia odnosi się do artykułu oczyszczającego Krzysztofa Zająca.

Józef Szustakowski