„Moja przygoda z kabaretem zaczęła się w Szkole Podstawowej nr 1. Tam, w teatrze Szpilka, zagrałam swoją pierwszą komediową rolę i poczułam cudowny smak śmiechu widowni. I tak machina ruszyła – już wiedziałam, że tylko rozśmieszanie innych liczy się w życiu.” - wspominała.

W „Jedynce” poznałam swoich przyszłych kolegów z pierwszego kabaretu – graliśmy wspólnie w spektaklach, ale kabaret nadszedł dopiero w Gimnazjum nr 2. W 2003 roku stworzyliśmy Kabaret Memento Mori. Pierwsze programy graliśmy na szkolnej stołówce otoczeni znajomymi, rodziną i wspaniałą, przeukochaną kadrą nauczycielską! Nasi pedagodzy niesamowicie nas wspierali i pozwalali nam niemal na wszystko – czuliśmy, że wierzą w to, co robimy.

Dzięki takiemu wsparciu i współpracy z Miejskim Domem Kultury mógł powstać pierwszy w Turku festiwal kabaretowy T.E.S.K.O. – Turkowskie Elitarne Spotkania Kabaretów Oklaskiwanych. Festiwal istniał przez 7 lat, podczas których miałam możliwość poznać młodych twórców kabaretowych z całej Polski (z wieloma z nich nadal często spotykamy się przy okazji różnych wydarzeń komediowych), a także uczyć się na warsztatach od najlepszych (np. od Władysława Sikory, który niezmiennie pozostaje moim największym autorytetem w dziedzinie humoru).

Kabaret w Turku miał się świetnie, a widzowie chętnie przychodzili i na Festiwal, i na nasze spektakle. Kabaret Memento Mori z czasem przekształcił się w Kabaret ETC., który powoli pojawiał się na ogólnopolskich festiwalach oraz warsztatach organizowanych przez PAKĘ. Niestety, nadszedł czas studiów i każdy wyjechał do innego miasta – to był koniec Kabaretu.

W Warszawie, podczas studiów, postanowiłam znaleźć kolejną grupę kabaretową. To się udało i przez jakiś czas działałam w Kabarecie W Biegu, z którym zaczęliśmy jeździć na festiwale. Niestety ta grupa również się rozpadła, ale z częścią osób ze składu stworzyliśmy kolejny kabaret – Kabaret Podobny Do Mnie. Kabaret istniał około 4 lata – w tym czasie zdobył wiele nagród na ogólnopolskich konkursach kabaretowych. Niestety, gdy kończą się studia i zaczyna się praca, dorosłe życie, wtedy należy podjąć pewne decyzje i czasem z czegoś zrezygnować. Proza życia dosięgnęła Kabaret Podobny Do Mnie – nastąpiło zakończenie działalności.

Krótko po rozpadzie grupy, dzięki współpracy z Klubem na Hożej w Warszawie, miałam możliwość dołączenia do Grupy Paszkot. W tym kabarecie jestem do dzisiaj. Tworzymy humor abstrakcyjny, groteskowy, z naszymi programami jeździmy po całej Polsce – jesteśmy laureatami Międzynarodowego Kampusu Artystycznego FAMA, w tym roku byliśmy finalistami PAKI (dodatkowo otrzymałam dwie nagrody indywidualne), a także pojawiliśmy się w telewizji z naszą Piosenką Sportową.

Jednocześnie działam w impro kolektywie Przyjezdni – grupie improwizacyjnej, która tworzy spektakle na oczach publiczności, przy czynnym udziale widzów, bez scenariusza. Przyjezdni istnieją od 2014 r., do współtworzenia grupy zaprosiły mnie osoby, które poznałam dawno temu, jeszcze w Liceum, podczas warsztatów kabaretowych na PACE. Jak widać, nigdy nie wiadomo, po jakim czasie coś niespodziewanie dobrego może się przytrafić. Przyjezdni otworzyli mi oczy na improwizację teatralną i komediową - to zupełnie inny sposób grania, tworzenia historii. Tutaj wychodzi się na scenę bez nauczonych kwestii, strach jest ogromny, ale przyjemność jeszcze większa. W improwizacji nieustannie przekraczamy swoje granice i ciągle się uczymy. Cały czas bierzemy udział w warsztatach, lekcjach, treningach, niedawno wróciliśmy z międzynarodowego festiwalu improwizacji w Barcelonie. Trenujemy.

Mieliśmy także okazję zagrać wspólne spektakle z wieloma gwiazdami: Joanną Kołaczkowską, Robertem Górskim, Katarzyną Pakosińską, Wojciechem Tremiszewskim, Katarzyną Piasecką, Arturem Andrusem, Marzeną Rogalską, Mikołajem Cieślakiem.

Dzisiaj zapraszamy do Miejskiego Domu Kultury na „Wielką Interpretację” – spektakl improwizowany, podczas którego wcielimy się w postaci ze znanych obrazów (obrazy wyświetlane są na scenie), a widzowie zadecydują o tym, jak potoczy się historia bohaterów wielkich dzieł.

Zapraszamy do "galerii sztuki", w której wspólnie interpretować będziemy obrazy wielkich malarzy – tych bardziej i mniej znanych. Publiczność wcieli się w rolę ekspertów, których interpretacja stanie się inspiracją do improwizowanej historii postaci z obrazu. Uruchomimy wspólnie statycznych bohaterów wielkich dzieł i poznamy ich losy. Każdy zostanie znawcą sztuki!