Rehabilitacja po udarze. Dlaczego jest tak ważna?
Udar mózgu to stan medyczny, w którym dochodzi do zaburzenia dopływu krwi do mózgu. Może to skutkować uszkodzeniem mózgu, w zależności od ciężkości i lokalizacji udaru. Proces powrotu do zdrowia po udarze, zwany potocznie rehabilitacją po udarze, jest progresywnym programem, który pomaga odzyskać umiejętności i poprawić jakość życia. Aby osiągnąć ten cel, należy pracować z zespołem pracowników służby zdrowia, którzy specjalizują się w rehabilitacji po udarze.
Na czym polega rehabilitacja po udarze mózgu?
Program rehabilitacji składa się z terapii fizycznej, zajęciowej i logopedycznej. Celem programu jest odzyskanie utraconych umiejętności, a także poprawa zdolności do wykonywania codziennych zadań. Czas trwania i intensywność programu rehabilitacji jest dostosowana do indywidualnych potrzeb. Program rehabilitacji po udarze ma na celu pomóc odzyskać jak najwięcej funkcji, aby motorycznych i psychicznych by szybciej wrócić do domu, co oznacza mniejszy stres dla członków rodziny.
Dlaczego rehabilitacja po udarze ma znaczenie?
Celem rehabilitacji po udarze mózgu jest pomoc w odzyskaniu utraconych umiejętności, ale ważne jest również, aby ponownie stać się aktywnym w życiu codziennym, być niezależnym i mieć normatywną jakość życia. Rehabilitacja może pomóc odzyskać niezależność, poprawić jakość życia i zmniejszyć ryzyko dalszej niepełnosprawności lub śmierci.
Kto pomoże mi w realizacji programu rehabilitacji?
Program rehabilitacji powinien być opracowany przez zespół pracowników służby zdrowia, w tym:
-
Fizjoterapeutę (lekarza specjalizującego się w medycynie fizycznej i rehabilitacji)
-
Neuropsychologa lub psychologa klinicznego, który oceni zdolności poznawcze
-
Logopedę, który oceni i wyleczy wszelkie problemy z mową lub połykaniem.
-
Terapeutę zajęciowego, który pomoże odzyskać umiejętności potrzebne do wykonywania codziennych czynności, takich jak ubieranie się, jedzenie i prace domowe.
Czego mogę się spodziewać podczas programu rehabilitacji?
W miarę postępu rehabilitacji pomocne może być zastanowienie się, czego można się spodziewać podczas programu. Terapeuta będzie pracował nad różnymi zadaniami i ćwiczeniami mającymi na celu poprawę mobilności, siły i koordynacji. Podczas pierwszych kilku sesji terapeuta może zacząć od przeglądu historii choroby i omówienia wszelkich obaw i pytań, które są ważne. Jest to również okazja dla nich, aby wyjaśnić swoje podejście do leczenia pacjentów po udarze, by wiedzieć czego się spodziewać.
W przypadku osób, które przeżyły udar, często zdarza się, że po udarze tracą funkcję jednej strony ciała (niedowład połowiczy) lub twarzy (niedowład twarzy). Aby te funkcje mogły być odzyskane podczas terapii rehabilitacyjnej, konieczne jest, aby pacjenci ćwiczyli pewne ruchy i wzorce przez dłuższy czas, tak aby ponownie zbudować siłę mięśni w tych obszarach, a jednocześnie nauczyć się nowych sposobów poruszania. Na przykład: jeśli pacjent ma prawostronną hemiplegię (osłabienie), może ćwiczyć najpierw chodzenie po piętach lewą nogą, potem prawą nogą, a następnie po powtórzeniu tej czynności kilka razy po każdej stronie z osobna, może chodzić po piętach obiema nogami naraz i pokonywać przeszkody, takie jak pachołki umieszczone na torze przeszkód.
Gdzie mogę wziąć udział w programie rehabilitacji po udarze?
Rehabilitacja po udarze mózgu jest procesem, który obejmuje pracę z zespołem specjalistów opieki zdrowotnej w celu uzyskania lub poprawy zdolności do funkcjonowania. Celem rehabilitacji jest pomoc w odzyskaniu jak największej siły fizycznej, poznawczej i/lub emocjonalnej.
Programy rehabilitacyjne można znaleźć w szpitalach i prywatnych gabinetach na całym świecie. Jeżeli szukasz programu rehabilitacji dla kogoś w podeszłym wieku, Klinika Seniora może okazać się idealnym wyborem.
Podsumowanie
Znaczenie rehabilitacji po udarze jest nie do przecenienia. Osoby po udarze, które otrzymują leczenie rehabilitacyjne, mają większe szanse na powrót do pracy i samodzielnego życia. Rehabilitacja pomaga osobom, które przeżyły udar, odzyskać niezależność, odzyskać funkcje poznawcze i poprawić ogólną jakość życia. Jest ona ważna nie tylko dla pacjenta, ale także dla osób z jego otoczenia: członków rodziny, opiekunów, a nawet pracodawców.