W poniedziałek późnym wieczorem, gdy zaczęły opadać emocje, zdałem sobie sprawę, że ten chocholi taniec bezwzględnej rywalizacji politycznej należy spróbować przerwać. 24 h wcześniej pogratulowałem burmistrzowi wygranej. Nie było łatwo sięgnąć po telefon, ale uznałem, że tak należy postąpić. 

We wtorek na spotkaniu antyburmistrzowskiej opozycji oznajmiłem, że radni Platformy Obywatelskiej nie wejdą w projekt totalnej opozycji. Wcześniej chciałem porozmawiać z liderem Lewicy, z którym w ostatnim okresie udało się nawiązać nić porozumienia. Niestety, ku mojemu zaskoczeniu, odmówił spotkania i rozmowy. Był już całkowicie nastawiony na budowanie totalnej opozycji i to przy współpracy z politykami PiS. Dla mnie oraz dla PO było to całkowicie nie do zaakceptowania.

Przestańmy wojować, zacznijmy budować

Był czas, gdy Młynarczyk z Antosikiem blisko współpracowali. Później nastąpił okres, który nas poróżnił na lata. Zabrnęliśmy w ślepy zaułek. Poprosiłem o spotkanie, chcąc zakończyć tę wojnę turecko-turecką. Nie wiedziałem co z tego wyniknie, przecież dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane.

Na szczęście burmistrz też miał refleksje, że jakaś korekta kursu jest wskazana – przynajmniej takie odniosłem wrażenie podczas naszej, blisko półtoragodzinnej rozmowy. 

Zaproponowałem wsparcie w radzie miasta ze strony radnych Platformy Obywatelskiej, nie stawiając żadnych warunków wstępnych, poza wyciszeniem i zaniechaniem wzajemnych ataków.

Po wojnie zwaśnione strony najczęściej zawierają rozejm, zawieszenie broni, negocjują traktat pokojowy. Bo żyć trzeba dalej, w pokoju. Burmistrz przyrównał kampanię do walki bokserskiej. W ringu dorośli faceci okładają się równo. Każdy cios ma swoją wagę, ale po walce bokserzy podają sobie ręce. W minionej kampanii wynik był bliski remisu, z ostatecznym wskazaniem na Romualda Antosika. Nawet spodobało mi się to porównanie.

Porozumienie o współpracy w Radzie Miejskiej Turku

Wczoraj jedenastu radnych z trzech komitetów wyborczych podpisało porozumienie o współpracy w radzie miasta. Data trochę symboliczna, gdyż 25 kwietnia przypadają urodziny Turku. Ot taki mały prezent dla miasta i jego mieszkańców. 

Porozumienie podpisali: 
Paweł Borowski, Włodzimierz Bujała, Marcin Derucki, Mariusz Drzewiecki, Radosław Idzikowski, Henryk Kacprzak, Mariola Kadrzyńska-Siwek, Marta Kiszewska, Zbigniew Korzeniowski, Elżbieta Niespodziańska, Emilia Swenderska.

Turek musi rozwijać się i nadrobić stracony czas

Ocenę minionych dwóch kadencji mamy pewnie różną, ale na szczęście zarówno burmistrz, jak i ja, chcemy wyciągać wnioski i skupić się na przyszłości. Na horyzoncie są środki z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji, Fundusze Europejskie dla Wielkopolski oraz środki z KPO. Do Turku mogą trafić dziesiątki, jeśli nie setki milionów złotych. Warto na spokojnie w szerszym gronie zastanowić się, jak sensownie to morze pieniędzy zainwestować, by w Turku żyło się co raz lepiej. 

Przez ostatnie lata brakowało dobrych relacji władz krajowych z miastem. Teraz będzie szansa to zmienić z korzyścią dla Turku. Musimy starać się nadrobić stracony czas, przykład z geotermią nie powinien więcej już się powtórzyć. 

Jeżeli burmistrz będzie chciał w pełni korzystać z zasobów i pomysłów PO, nie odmówimy wsparcia. Jeżeli nić porozumienia i wzajemnego zaufania będzie się wzmacniać, to może zaproponujemy podpisanie umowy koalicyjnej, ale nie będzie to nasz warunek dalszej współpracy. Może to naiwne postrzeganie polityki, ale myślę, że warto spróbować.

Dariusz Młynarczyk

źródło: materiał prasowy nadesłany