Pierwsza drewniana remiza stanęła w Ogorzelczynie jeszcze przed wojną, w 1937 roku. Jej uroczyste oddanie było połączone z przekazaniem, niezbędnej do prowadzenia akcji gaśniczych, ręcznej pompy. W latach drugiej wojny światowej, OSP z Ogorzelczyna nie podzieliła losu losu wielu innych jednostek i choć okupacja praktycznie uniemożliwiła jej rozwój, nie została ani zawieszona, ani rozwiązana, choć i zarząd, i druhów zmuszono do podporządkowania się niemieckiej administracji.

W 1957 roku jednostka otrzymała pierwszy strażacki wóz bojowy na obręczach, a w rok później zarząd dokonał zakupu drugiego wozu bojowego, tym razem ogumionego. W latach sześćdziesiątych oddano do użytku nową murowaną siedzibę OSP, a w 1983 roku druhowie strażacy otrzymali pierwszy sztandar jednostki.

Przez te dziewięćdziesiąt lat zmieniło się niemal wszystko, choć jedno pozostaje wciąż takie samo – Ochotnicza Straż Pożarna w Ogorzelczynie była i jest centrum życia kulturalno-oświatowego, a druhowie nie dość, że biorą udział w akcjach ratowniczych, interwencjach, szkoleniach i konkursach sprawnościowych, współorganizują tez uroczystości kościelno-państwowe i lokalne imprezy.

Okrągły jubileusz istnienia OSP Ogorzelczyn stał się okazją do hucznego świętowania, połączonego z gminnymi obchodami Dnia Strażaka. Wśród zaproszonych gości zjawili się burmistrz Tuliszkowa Krzysztof Roman, wiceminister rolnictwa Ryszard Bartosik oraz członek Prezydium Zarządu Oddziału Wojewódzkiego ZOSP RP– druh Grzegorz Ciesielski.

Wyróżniających się druhów z jednostek działających na terenie miasta i gminy Tuliszków, uhonorowano srebrnymi i brązowymi medalami. Srebrny medal „Za zasługi dla pożarnictwa” otrzymał Marek Kościelak, brązowy odznaczenia trafiły do Arlety Konieczki, Agnieszki Woźniak, Jana Knychalskiego, Daniela Borowskiego, Radosława Ziemiańskiego, Pawła Nowakowskiego, Jarosława Wieczorkiewicza i Jacka Wieczorka. Odznakę za wysługę 35 lat dostał Zbigniew Gierałka, natomiast odznakę „Wzorowego Strażaka” nadano Bartoszowi Wieczorkowi.

Po zakończeniu uroczystości, wszyscy i gospodarze, i zaproszeni goście, udali się do remizy na wyśmienity obiad przygotowany przez panie z miejscowego Koła Gospodyń Wiejskich.