Ustawowym zadaniem gminy (czyt. miasta) należy zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków (art. 3 ust. 1 Ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków). Jednak ustalanie stawek za dostarczenie wody i odebranie nieczystości nie wchodzi w zakres kompetencji Rady Miejskiej, a jej radni nie są uprawnieni do występowania z taką inicjatywą uchwałodawczą.

Wiem dokładnie, że nikt z nas, ja również, nie lubi podwyżek. Wyjaśnię, że my radni, jeżeli chodzi o taryfę za wodę i ścieki, mamy związane ręce przez ustawę.  Dlatego chciałbym wyjaśnić, że to Rada Miejska nie ustala ceny za wodę i ścieki. Zgodnie z art. 20 wspomnianej ustawy, to przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne (w Turku - PGKiM), określa taryfę za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków. Następnie przedstawia burmistrzowi wiosek o ich zatwierdzenie (dołączając kalkulację cen i stawek opłat).

Na uwagę zasługuje fakt, że z wnioskiem o zatwierdzenie taryf może wystąpić jedynie podmiot, który uzyskał wcześniej wymagane zezwolenie (art. 16 ust.1 ustawy); w Turku tylko PGKiM, a nie radni. Rolą burmistrza jest natomiast sprawdzenie, czy przedstawione taryfy spełniają założenia ustawowe, czy taryfa została sporządzona zgodnie z prawem.

Takiej możliwości pozbawiona jest rada, która podczas weryfikacji wniosku pod względem zgodności sporządzenia taryf z przepisami musi się opierać na ustaleniach, jakich dokonał burmistrz, przeprowadzając weryfikację.

Kolejnym etapem jest podjęcie uchwały o zatwierdzeniu taryf, bądź o odmowie zatwierdzenia, jeśli taryfy są niezgodne z przepisami. Tak więc głosując za uchwałą, my radni nie głosujemy za ceną, lecz za tym czy uchwała jest zgodna z prawem. Jeżeli byłoby inaczej, to rada miałaby uprawnienia do ustalania cen.

Na potwierdzenie mojego stanowiska przytoczę kilka wyroków sądów. I tak Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał, że rola Rady sprowadza się jedynie do weryfikacji i zatwierdzenia taryf cen oraz stawek przedmiotowych usług i nie może ona samodzielnie ich zmieniać (sygn. akt II SA/Wr 488/06). Podobny wyrok wydał Naczelny Sąd Administracyjny w Katowicach (sygn. akt II SA/Ka 1201/02). W innym przypadku Wojewoda Świętokrzyski uznał, że rada dokonując obniżenia wysokości taryf, przekracza swoje kompetencje ustawowe. Podobnie uznał wojewoda zachodniopomorski który stwierdził, że nie można przyjąć, iż poprzez użycie terminów „weryfikacja” czy „sprawdzenie” , ustawodawca dopuścił zmian w taryfie przedstawionej przez przedsiębiorstwo.

Przepisy ustawy o zbiorowym zapotrzebowaniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków nie dają Burmistrzowi, ani Radzie Miejskiej kompetencji do samodzielnej zmiany stawek opłat wskazanych przez przedsiębiorstwo PGKiM. Zatem nie wydaje się prawidłowe, aby zarówno cała rada, jak i ktokolwiek z jej członków mogli skutecznie składać projekty uchwał zmniejszających wysokość taryf i stawek za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków.

Reasumując, Rada nie może ani przedstawić własnej taryfy, ani obniżyć taryfy przedstawionej przez PGKiM.

Patrząc, jaką rolę ma Rada Miejska w ustalaniu taryfy i ograniczone możliwości to nasuwa się jedno spostrzeżenie; ustawodawca mógł całkowicie wyłączyć Radę z procesu zatwierdzania wysokości taryf. Cennik pozostałych usług świadczonych przez PGKiM nie jest konsultowany w żaden sposób z Radą Miejską, dlaczego więc ustawodawca zobowiązuje do przekazania nam taryfy za wodę i ścieki, skoro nie możemy w tej kwestii, z mocy prawa nic zrobić.

Z poważaniem Radny Rady Miejskiej
Roman Groblica