Głos

W starożytnej Grecji trzymano młode sójki w domu, w klatkach (jak obecnie papugi czy kanarki). Uczono je naśladownictwa innych głosów, w tym także mowy ludzkiej.

Zapasy

Gdy jesienią ‘spadają żołedzie, jeden, cztery, osiemnaście’ (K.I. Gałczyński), nasza bohaterka gromadzi je w wolu lub pod językiem i transportuje na znaczne odległości, robiąc z nich zapasy na zimę. Skrzętnie zagrzebuje je pod mchem, w szczelinach drzew, dziuplach. O wielu pamięta, odnajduję swoje skrytki. Jednak nawet bardzo głodna sójka nie jest w stanie zjeść całego zapasu. I tak sójki ‘sadzą’ dęby, buki czy leszczynę.

Życie miłosne sójki zwyczajnej

Sójki są monogamiczne. Wiosną, niesparowane ptaki spontanicznie gromadzą się, wybierając sobie partnera. Używają szerokiej gamy wokalizacji, z których jedna nazywa się ‘apelem lotniczym’ i jest zaproszeniem do lotu. Samce oferują swoim partnerkom pożywienie w ramach zalotów.

Podróże

W czasie najwiekszej aktywności – jesienią - sójki często łączą się w stadka składające się głównie z młodych ptaków, i przemieszczają na różne odległości (średnio ok. 600 km). W piękne, słoneczne jesienne dni można czasem zaobserwować wędrówki północnych osobników na południe. Wtedy na niebie widać jedną sójkę lecącą za drugą. Widząc miejscowe sójki, zatrzymują się często w danym miejscu na odpoczynek, by zaspokoić głód w lasach bukowych i dębowych. Większość ptaków prowadzi jednak ściśle osiadły tryb życia. Ta jesienna aktywność, nie prowadząca do odlotu, była źródłem powstania powiedzenia ‘wybierać się jak sójka za morze’. Niektóre osobniki migrują najdalej do Południowej Europy.
 

W artykule wykorzystano informacje ze strony: ekologia.pl, Wikipedia, Jestem na pTAK.