Głównym celem była poniedziałkowa wizyta w Parlamencie Europejskim, podczas której mogliśmy między innymi zwiedzić niewielką część korytarzy jednego z trzech budynków Parlamentu oraz obejrzeć z bliska salę plenarną, na której odbywają się posiedzenia. Zanim to nastąpiło wysłuchaliśmy około godzinnego, obowiązkowego wykładu, który zaprezentował nam p. Leszek Gaś – jeden z czterdziestotysięcznej armii urzędników unijnych pracujących w Brukseli. Pan Leszek Gaś starał się jak najbardziej zachwalać Unię Europejską oraz korzyści wynikające z obecności w niej. Mimo że z większością przedstawianych nam rzeczy nie zgadzaliśmy się, to nie zdziwiła nas taka postawa, gdyż chwilę wcześniej od naszego przewodnika – urzędnika unijnego – dowiedzieliśmy się, że urzędnicze układy w instytucjach unijnych są tak potężne, że właściwie w ogóle nie dochodzi do zwolnień, nawet w skrajnych przypadkach.

Rożne ciekawostki dotyczące Unii Europejskiej, jej instytucji i urzędników przytaczane nam przez przewodnika wprawiały nas często w szok i niedowierzanie, jednak najbardziej przytłoczył nas widok dziesiątek potężnych, przeszklonych budynków zbudowanych za pieniądze podatników – wiedzieliśmy wcześniej, że wydawane, a właściwie to marnowane są tam potężne pieniądze, jednak z ogromu tego marnotrawstwa nie zdawaliśmy sobie w ogóle sprawy. Nic dziwnego, że na utrzymanie armii urzędników oraz dziesiątek budynków wydawane jest oficjalnie około 10 miliardów euro z około 150 miliardowego budżetu Unii Europejskiej. Jak wyjaśnił nam przewodnik nieoficjalnie na utrzymanie wszystkiego wydaje się o wiele więcej, jednak te koszty nazywane są w inny sposób, by choć trochę ukryć marnotrawstwo.

Podczas wizyty w stolicy Unii zwiedzaliśmy również miasto i podziwialiśmy piękno jego starej części. Wrażenie potęgi i przepychu kontrastuje z uzbrojonymi żołnierzami armii francuskiej (sic!). Belgijskie służby zrezygnowały podobno ze strachu przed tym obowiązkiem, a właściwie brakiem środków i kompetencji by móc skutecznie wywiązać się z zadania. Ciekawym doświadczeniem było również oglądanie mas imigrantów o ciemnej karnacji, najczęściej w kawiarniach, restauracjach i pubach w porze kiedy inni mieszkańcy Belgii pracują między innymi na zasiłki dla tychże imigrantów.

Nie sposób opisać całą wizytę i wszystkich wrażeń, w jednej krótkiej notce prasowej, jednakże wszystkim zwolennikom Unii Europejskiej polecamy wyjazd do Brukseli – myślimy, że dość szybko zweryfikowaliby swoje poglądy na temat obecnego sensu istnienia tej instytucji.

materiał prasowy
*tytuł pochodzi od redakcji