Weekend z OTOP: Kawka - taki mały naturalny budzik
Kawka gniazduje zarówno blisko człowieka, np. w otworach domów i innych budynków, jak i w starych parkach czy lasach liściastych z wypróchniałymi drzewami. Niekiedy zakłada gniazda w kominach i wylotach wentylacyjnych. Często widzimy je jak poszukują stadnie pokarmu na ziemi, w miejscach zupełnie odsłoniętych, najczęściej pokrytych niskimi trawami. Kroczą szybko, wyprostowane, pełne gracji poszukując różnorodnego pokarmu. W przeciwieństwie do innych krukowatych spożywają sporo pokarmu roślinnego. Jesienią i zimą często tworzą stada mieszane z gawronami, z którymi też spędzają zimne noce na wysokich drzewach w ulubionym miejskim parku lub zagajniku.
Ciemnoszara, z czarną ‘czapką na głowie’ zwraca uwagę swoim srebrzysto-błękitnym okiem. Możemy też spotkać kawki, które są całe białe albo mają kilka białych piór. To rodzaj mutacji barwnej. Kawki takie nie posiadają odpowiedniej ilości czarnego barwnika – melaniny. Można rzec: taka kawka z mlekiem ;)
Z reguły łączą się w pary na całe życie, a partnerów niemal zawsze widuje się razem. Wyglądają na ‘zakochanych’. Dlatego zwykle w małych stadach, gdzie nie ma młodych ptaków, możemy doliczyć się parzystej liczby kawek. Samce są nieco większe od samic i mają więcej bieli na uwydatnionej szyi.
Kawki mają swój system porozumiewania się wydając różne dźwięki. Piskliwe i metaliczne krakanie to zwyczajna rozmowa, kiedy zaś ostrzegają inne ptaki przed niebezpieczeństwem ich odgłosy są dłuższe i ochrypłe. Z reguły jednak przedstawiają się głosem ‘kaw’, ‘czak’ lub innymi, nieznacznie różniącymi się zawoływaniami.
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ochroną gatunkową.
źródło: www.ekologia.pl/Wikipedia/Przewodnik Collinsa Ptaki