Kurs ALPHA swoimi korzeniami sięga Anglii i Kościoła Anglikańskiego. Duchowny z Kościoła Świętej Trójcy w Londynie Nicky Gumbel z pomocnikami opracował wszystkie katechezy kursu. Jesienią 1998 roku ksiądz Nicky Gumbel został opisany przez The Times jako „Nowy John Wesley”, a The Daily Telegraph ogłaszał „powtórne nawrócenie Anglii” przez kursy Alfa.

Uczestnicy naszych spotkań zbierają się raz w tygodniu na wspólnym przebywaniu ze sobą i dzieleniu się swoimi doświadczeniami. Spotkanie zaczyna się wspólną kolacją, po której jest wykład, następnie uczestnicy mogą przy kawie i ciastku porozmawiać na temat tego co usłyszeli. W połowie kursu jest tzw. spotkanie weekendowe, które odbyło się właśnie w Kaczkach.

Kurs rozpoczął się mszą świętą sprawowana w kościele parafialnym w Kaczkach sprawował ją o. Krzysztof Stankowski redemptorysta, który czuwał duchowo nad całym przedsięwzięciem koncelebransem był ks. Leszek Wojciechowski, który jest animatorem jednej z grup. Po mszy wszyscy udali się do ZSR w Kaczkach gdzie można było posilić się nieco, pośpiewać pieśni prowadzone przez charyzmatyczny zespół z Torunia i wysłuchać wykładu p. Arlety Sławińskiej – koordynatora grupy ALPHA z Wieńca na temat: „Kim jest i co czyni Duch Św.?”

Po wykładzie odbyły się spotkania w małych grupach tzw. Studium Biblijne. Kolejnym wykładem po obiedzie i wspólnym śpiewie dzieliła się Magdalena Czerwińska koordynator grupy ALPHA z Torunia, która opowiadała o tym: „Jak zostać napełnionym Duchem Świętym?”.

Po wykładzie wszyscy spotkali się w kościele gdzie miała miejsce specjalna modlitwa o Dary Ducha Świętego. Było to niesamowite przeżycie prawdziwego działania i przemawiania Boga do nas, działy się cuda i przemieniały się ludzkie serca, otwierając na dary Ducha Świętego.

Wieczorem po kolacji odbyło się uroczyste balowanie przy dźwiękach muzyki i ciepłych płomieniach ogniska, które trwało do późnych godzin nocnych. Były tańce i śpiewy, gry i zabawy radość młodych przeżywana wraz ze starszymi uczestnikami.

Kolejny dzień niedzielny rozpoczął się dzieleniem przeżyciami i doświadczeniami działania Mocy Boga przez Jezusa w Duchu Świętym. W małych grupach uczestnicy kursu mogli opowiedzieć o swoich doświadczeniach. Tradycyjnie nie mogło zabraknąć wspaniałego śpiewu, po którym p. Marlena Pawlak wygłosiła wykład na temat: „Jak najpełniej przeżyć życie?”

Jako, że niedziela jest dniem Pańskim nie mogło zabraknąć świątecznej mszy świętej. Uczestnicy weekendowego spotkania ALPHA wzięli udział w parafialnej liturgii o godzinie 11:30 mszę sprawował o. Krzysztof on też zachęcił wszystkich, by szczerze kładąc rękę na Piśmie Świętym wypowiadając słowa: „Jezus jest moim Panem” lub „Jezu ufam Tobie” – wyznać go jako swojego Pana i Zbawiciela.

Trudno jest oddać atmosferę i klimat przeżyć, których doświadczyli uczestnicy kursu, dlatego najlepszą ilustracją niech będą świadectwa samych uczestników, które dołączam do tej relacji.

Warto też dodać, wyrazy wdzięczności. Nie byłoby tego wydarzenia gdyby nie uprzejmość i gościnność Dyrektora ZSR CKP w Kaczkach Średnich (który jest także uczestnikiem kursu ALPHA w Kaczkach) oraz proboszcza ks. Pawła Zalewskiego z Kaczek Średnich, który od samego początku błogosławi tym wydarzeniom. Nie byłoby też kursu ALPHA w Kaczkach, gdyby nie zaangażowanie i zmysł organizacyjny koordynator grupy z Kaczek p. Anny Majewskiej, która profesjonalnie spięła w całość wydarzenia weekendowego spotkania. Bogu niech będą dzięki za wszystko i za wszystkich.

Dariusz Jasak – animator i uczestnik kursu w Kaczkach

Moje Świadectwo – Weekend Alfa

Zostałam poproszona o kilka słów, kilka zdań swojego świadectwa po Weekendzie Alfa. Biała kartka przede mną,  pustka we mnie... Bo jak można opisać bodajże największy cud, jaki mi się przydarzył... Jak znaleźć odpowiednie słowa, by opisać doświadczenie będące nie do ogarnięcia przez ludzki rozum... Jak wyrazić emocje używając tylko zdań, które i tak są niczym w porównaniu z przeżyciem jakie było moim udziałem... Jak opisać coś, co nawet dziś nie wiem, czy przydarzyło się na pewno czy było tylko cudnym snem... Dopiero teraz widzę, czuję jak można żyć. I to żyć tak naprawdę a nie tylko udawać, że się żyje. Pamiętam kiedyś rozmowę z koleżanką. Ona, jak się sama określała, 'w nic nie wierząca i nie poszukująca' stwierdziła, że mimo wszystko mi zazdrości – bo chyba łatwiej jest żyć w coś wierząc. Bo zawsze się za taką osobę uważałam – wierzącą, praktykującą, tak wychowaną, a może po prostu przyzwyczajoną. Ale dopiero teraz widzę, że moja wiara tak naprawdę dopiero teraz się budzi, rozwija i chyba, nie boję się użyć tego słowa, dojrzewa. Dopiero teraz widzę, jaka wcześniej była płytka... Z każdym kolejnym spotkaniem Alfa odkrywam na nowo jakąś część siebie i swojego życia. Zaczynam dostrzegać ludzi wokół siebie i Boga w każdym człowieku.

Moje doświadczenie weekendu Alfa? Kościół, dookoła skupieni na modlitwie ludzie – bliżsi, dalsi i zupełnie nieznajomi. Obok wolny spowiednik i nagły impuls – to jest ta chwila. Mimo że wcześniej wcale nie planowałam – bo do tej pory taka właśnie „zaplanowana i poukładana” była ta moja wiara – podchodzę, klękam i...Najdziwniejsza i tak naprawdę chyba najprawdziwsza spowiedź w moim życiu. I słowa rozgrzeszenia, które wszystko zmieniają, po których jest już tylko spokój i pewność, że wszystko wokół jest nieważne, że jestem tylko ja i Pan - „Idź, nie grzesz więcej i witaj wśród Świętych!”. Panie, powróciłam. A Ty na powitanie wyciągnąłeś do mnie dłoń. Bo tak właśnie się poczułam – jakbym powróciła z dalekiej podróży do dawno niewidzianego Przyjaciela a On powitał mnie jak swoją Najukochańszą Córkę. Co jeszcze... łzy – nie rozpaczy a radości i wzruszenia bez skrępowania... Łaska łez jaka spłynęła na mnie od Ducha Świętego po modlitwie wstawienniczej była największym chyba oczyszczeniem od momentu Chrztu Świętego. Co jeszcze zmienił Weekend Alfa w moim życiu? Chyba wszystko. Czuję, ze dopiero teraz tak naprawdę przeżyłam swoje prawdziwe Bierzmowanie – świadomie i dojrzale, że dopiero teraz spłynęły na mnie dary Ducha Świętego, o które modliłam się od początku Alfy. Ten szczególny czas dał mi przede wszystkim nadzieję i ufność w Panu.  Jezu, ufam Tobie i powierzam Ci całe swe życie. Od teraz już wiem, że cokolwiek się w moim życiu wydarzy będzie tylko dzięki Tobie i przez Ciebie. Będę miała pracę? - jeśli tylko zechcesz  i uznasz, że będzie to dla mnie dobre, to tak będzie. Będę miała wokół siebie prawdziwych przyjaciół i życzliwych mi ludzi? - pewnie jestem nimi otoczona tylko za Twoją sprawą. Skąd ta pewność, nadzieja i ufność w Panu? Słowa skierowane tylko do mnie: „Ja sam bowiem znam zamierzenia, jakie żywię względem Was – zamierzenia niosące pomyślność a nie zgubę, aby zapewnić Wam przyszłość pełną nadziei” (Jr 29; 11) mi ją dają.

Jolanta Łożyńska – nauczyciel LO w Turku

Weekend z Duchem Świętym w ramach kursu Alfa był to czas wyjątkowy, czas radości z obcowania z Jezusem w Słowie Bożym, śpiewie. Nie ukrywam czekałam na ten dzień od początku kursu. Przełomowym momentem była dla mnie modlitwa o napełnienie darami Ducha Św. Pragnęłam z całego serca, aby Duch Święty mnie dotknął. Wraz z osobami, które się nade mną modliły, mówiłam: Przyjdź Duchu Święty. I Duch św. przyszedł. Doświadczyłam oczyszczenia serca, autentycznej Bożej miłości i Jego bliskości. Łzy lały się z moich oczu. Po chwili ogarnęła mnie niesamowita radość i błogi spokój. Duch Św. napełnił moje serce pokojem i dał mi zapewnienie o swej bezwarunkowej i bezgranicznej miłości w słowach: „Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nigdy nie odstąpi od ciebie, mówi Pan”(Iz 54, 10).
Za wszelkie łaski i dary, którymi zostaliśmy napełnieni w Duchu Św. - CHWAŁA PANU!
Justyna Połatyńska – Starszy referent ZSR CKP w Kaczkach Średnich

Na weekend Alfy przyszłam z postawą otwarcia na nowe doświadczenia, szczególnie na odnowienie bliskiej relacji z Bogiem. Mimo, że w tym wydarzeniu uczestniczyło wiele obcych mi osób z Torunia i Wieńca, panowała atmosfera wzajemnej życzliwości. Teraz wiem, że to Duch Święty jednoczył nas i przygotowywał przez nauczania i dyskusje w grupkach do szczególnego napełnienia naszych serc. Sama modlitwa o wylanie Ducha Świętego pozostanie na długo w mojej pamięci.  Niesamowite było doświadczenie wszechogarniającego pokoju, ciszy, które mnie ogarnęło podczas modlitwy wstawienniczej i które trwa. Prawdziwie doświadczyłam wylania całej obfitości darów Ducha Świętego. Ważnym wydarzeniem była dla mnie również Eucharystia niedzielna, podczas której kładąc prawą dłoń na Piśmie Świętym wypowiadaliśmy słowa "Jezu, ufam Tobie" lub " Jezu, TY jesteś moim Panem". Z pozoru prosty gest miał wielkie znaczenie. Umocniona Duchem mogłam zupełnie zawierzyć swoje życie Bogu, który ma dla mnie najlepszy plan. Myślę, że owoce tego czasu będą widoczne w moim i nie tylko moim życiu. Chwała Panu !

Ksymena Krawczyk – Uczennica II klasy LO w Turku

Jestem niezmiernie wdzięczny wszystkim uczestnikom spotkania weekendowego w Kaczkach Średnich za ich świadectwo wiary, którego doświadczyłem i którym mogę podzielić się z innymi, choć nie da się tego opisać słowami. To pochylenie się nad drugim człowiekiem, a jednocześnie radość i nadzieja, którą zarażali wszystkich dookoła, zrobiły na mnie niesamowite wrażenie i pozwoliło inaczej spojrzeć na wiele spraw. Dziękuję Bogu, że pozwolił nam się razem spotkać w tym miejscu i obdarzył tak wieloma łaskami.

Sławomir Kosobudzki, dyrektor Zespołu Szkół Rolniczych CKP w Kaczkach Średnich