Papieża ciężko ranionego w brzuch i w rękę natychmiast przewieziono do kliniki w Gemelli - nie dlatego, że miała jakiś wybitnych lekarzy, ale była najbliżej. Tam przez kilka godzin zespół chirurgów walczył o jego życie. O godzinie 20.00 w Krakowie zabrzmiał Dzwon Zygmunta. W swojej książce Pamięć i tożsamość Papież pisał później: „Pamiętam tę drogę do szpitala. Zachowałem jeszcze przez pewien czas świadomość. Miałem poczucie, że przeżyję. Cierpiałem, był powód do strachu, ale miałem taką dziwną ufność. Mówiłem do księdza Stanisława, że wybaczam zamachowcowi”. Po drodze w ambulansie zepsuła się syrena, lecz karetka dotarła na miejsce w osiem minut. Normalnie zajmuje to 25-30 minut.

W klinice Gemelli w pogotowiu była akurat sala operacyjna, zaś chirurg - prof. Francesco Crucitti wracał do domu, lecz kiedy w samochodowym radiu usłyszał komunikat zawrócił i dotarł na czas do szpitala. Podczas operacji lekarze stwierdzili, że „dziewięciomilimetrowa kula przeszła przez ciało Ojca Świętego nieprawdopodobnym torem, omijając wszystkie istotne dla życia organy, jakby prowadzona niewidzialną ręką”. Papież stracił ponad trzy litry krwi. Wystrzelona przez zamachowca kula o milimetry minęła główną tętnicę i przeszła obok rdzenia kręgowego.  Po operacji Jan Paweł II długo dochodził do zdrowia - w pełni nie odzyskał go nigdy. Po przetoczeniu krwi zaczął rozwijać się wirus cytomegalii. Lekarze podkreślali, że stopień zakażenia jego organizmu przekraczał znane im przypadki śmiertelne.

Po odzyskaniu przytomności Jan Paweł II uświadomił sobie, że data zamachu zbiegała się z rocznicą pierwszego objawienia fatimskiego. Później powiedział: „Nie wiem, kto włożył pistolet w rękę strzelca, wiem jednak, kto zmienił lot kuli”. Do końca życia uważał, że to „Fatimskiej Pani” zawdzięcza swoje życie. 1991 roku u Jej stóp mówił: „Byłaś mi Matką zawsze, a w sposób szczególny 13 maja 1981 r., kiedy czułem przy sobie Twoją opiekuńczą obecność”. Kula wydobyta z jego ciała wmontowana została później w fatimską koronę. Papież poprosił również o przyniesienie koperty z trzecią tajemnicą siostry Łucji. Później, w roku 2000 ujawniono ją światu.

Zamach przygotowały tajne służby z Bułgarii. Pracownicy bułgarskiej ambasady - Todor Ajwazow i Żeliu Wasiliew, podobnie jak Oral Celik, przyjaciel zamachowca - zdążyli opuścić Włochy. Ślady zacierali agenci z NRD. Rozkaz pochodził z Moskwy. Do dzisiaj zamach okrywa tajemnica. Ali Agca nigdy nie powiedział prawdy - a raczej stworzył wiele „prawd” przedstawiając się jako religijnego fanatyka lub człowieka pragnącego przejść do historii. Polskie śledztwo w sprawie zamachu trwało osiem lat i zostało umorzone przez Instytut Pamięci Narodowej w 2014 roku. Wykazało, że nasze ówczesne tajne służby nie brały w nim udziału.

Zamachowiec wyszedł na wolność w roku 2010. Obecnie ma 63 lata i mieszka w Stambule. Wcześniej poprosił o polskie obywatelstwo - władze jednak nie wyraziły na to zgody. Do dziś nie rozumie, dlaczego Papież przeżył zamach. Strzelał z odległości kilku metrów. Jak sam mówił: „Te kule musiały zabić”.

Paweł Janicki