Na wstępie Wielkopolski Komendant Wojewódzki PSP docenia fakt, że aż trzy jednostki z terenu powiatu chcą się rozwijać i prowadzą rywalizację o pozyskanie sprzętu ratowniczego. Jest to dowodem dbałości strażaków ochotników o sprawy bezpieczeństwa mieszkańców terenu chronionego.

Najważniejsze, żeby ta rywalizacja była prowadzona w oparciu o argumenty merytoryczne i nie powodowała niepotrzebnych niepokojów społecznych.

Podejmując decyzję o przekazaniu sprzętu z Państwowej Straży Pożarnej do ochotniczych straży pożarnych, w pierwszej kolejności rozpatruje się jednostki z terenu danego powiatu. Jest to podyktowane tym, że wszystkie samorządy aktywnie włączają się w sprawy dotyczące bezpieczeństwa i udzielają wsparcia finansowego na utrzymanie i zakup sprzętu dla jednostek ochrony przeciwpożarowej. Dlatego sprzęt ten w pierwszej kolejności powinien zostać i służyć bezpieczeństwu mieszkańcom danego regionu.

O lokalizacji sprzętu ratowniczego głównie decyduje pięć parametrów tj.:

1. zagrożenia występujące na danym terenie,
2. zabezpieczenie operacyjne, na który ma wpływ czas dotarcia niezbędnego sprzętu ratowniczego,
3. możliwości lokalowe,
4. możliwości osobowe danej jednostki,
5. deklaracja OSP o chęci pozyskania sprzętu, najlepiej poparta deklaracją władz samorządowych o wsparciu finansowym koniecznym do utrzymaniu danego sprzętu.

Mając na względzie, że trzy jednostki z ternu pow. tureckiego tj. OSP Turek, OSP Tuliszków oraz OSP Władysławów zgłosiły chęć pozyskania podnośnika, Komendant Powiatowy PSP w Turku sporządził opinię, którą przesłał do Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego PSP. Opinia ta uwzględnia 3 scenariusze w odniesieniu do czterech pierwszych parametrów wymienionych wyżej.

Ad. 1

Stopnie zagrożenia gmin określa się na podstawie metodyki, która stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 września 2021 roku w sprawie szczegółowej organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.

Zgodnie z tą metodyką wyróżnia się pięć stopni zagrożenia od Z I do Z V, gdzie Z I oznacza najniższy poziom zagrożenia, a Z V najwyższy. Dla każdej z gmin wylicza się wskaźniki zagrożenia i przydziela stopień zagrożenia według poniższych kryteriów:
Z I – od 3,2 do 3,6
Z II – od 3,6 do 4,66
Z III – od 4,66 do 6,66
Z IV – od 6,66 do 12
Z V – od 12 do 16

Zgodnie z tą metodyką ustalono, że zagrożenie trzech rozpatrywanych gmin jest na porównywalnym poziomie średnim tj. trzecim stopniu zagrożenia (Z III).

Ad. 2.

Jednym z ważniejszych parametrów ratowniczych jest czas dotarcia pierwszego potrzebnego sprzętu ratowniczego na miejsce zdarzenia (w tym przypadku podnośnika).

Z uwagi, że mobilność trzech analizowanych jednostek, jest na bardzo wysokim i podobnym poziomie, który wynosi około 3-4 minut, parametr ten  można pominąć w analizie.

Kluczową rolę w tym zakresie ma umiejscowienie sprzętu. Stacjonowanie tego samego typu sprzętu ratowniczego (zdublowanego) w jednej miejscowości, nie zmienia czasu dotarcia w pozostałych gminach.

Jednoczesna potrzeba wykorzystania dwóch samochodów w tym samym rejonie występuje rzadziej, niż potrzeba wykorzystania w dwóch różnych rejonach. Potwierdzeniem tego faktu jest okres, w którym w Turku stacjonowały dwa samochody ratownictwa wysokościowego tj. podnośnik w PSP w Turku oraz drabina w OSP w Turku. Przez pięć lat nie zachodziła konieczność dysponowania drabiny z OSP Turek, gdyż teren jej działania pokrywał się z obszarem działania podnośnika z Państwowej Straży Pożarnej.

Umiejscowienie sprzętu wysokościowego w OSP Tuliszków lub OSP Władysławów znacząco skraca czas dotarcia tego typu sprzętu w tych rejonach, co obrazuje załączona mapa. Na czerwono zaznaczono szacunkowy obszar dotarcia w czasie 15 minut drabiny z Państwowej Straży Pożarnej, natomiast na zielono symulację dotarcia podnośnika dla OSP Turek, Tuliszków i Władysławów.

Ad. 3.

Dokonując analizy możliwości garażowych poszczególnych jednostek stwierdzono, że OSP Tuliszków nie posiada warunków umożliwiających garażowanie dodatkowego pojazdu w remizie.

Już dzisiaj dwa samochody, które są na wyposażeniu tej jednostki parkują jeden za drugim, co wydłuża czas wyjazdu tego, który stoi na drugim miejscu.

Ad. 4

Do użytkowania podnośnika koszowego niezbędne jest posiadanie uprawnień wykonanych w Urzędzie Dozoru Technicznego do obsługi urządzeń transportu bliskiego na podesty ruchome przejezdne: samojezdne montowane na pojeździe.

Aktualnie, największa liczba przeszkolonych druhów do obsługi tego typu sprzętu jest w OSP Władysławów, bo aż 10, następnie w OSP Turek – 4.

OSP Tuliszków nie zgłosiła żadnej osoby, która posiada stosowne przeszkolenie.

Podsumowanie

Lp.	Parametr	OSP Turek	OSP Tuliszków	OSP Władysławów
1	Zagrożenie	Z III (wskaźnik 5,45)	Z III (wskaźnik 4,82)	Z III (wskaźnik 5,10)
2	Czas dojazdu sprzętu wysokościowego z PSP	0 minut (stacjonuje w PSP w Turku)	około 20 minut	około 13 minut
3	Możliwości lokalowe	TAK	BRAK	TAK
4	Operatorzy sprzętu	4 (3 aktywnych)	BRAK	10, w tym konserwator z uprawnieniami UDT
5	Deklaracja OSP	TAK	TAK	TAK

Mając na względzie powyższe argumenty oraz fakt, że należy dążyć do zapewnienia wszystkim mieszkańcom podobnego poziomu bezpieczeństwa, a nie tylko mieszkańcom stolicy regionu, najwięcej argumentów za przekazaniem podnośnika z Komendy Powiatowej PSP w Turku przemawia za OSP Władysławów.

Na zakończenie, warto przypomnieć fakt, że gdyby drabina, która została w 2006 roku przekazana z Komendy Powiatowej PSP do OSP w Turku, nie została w roku 2012 sprzedana podmiotowi prywatnemu, to dzisiaj teren powiatu tureckiego zabezpieczałyby nie dwa, a trzy tego typu pojazdy.

bryg. Sławomir Brandt
rzecznik prasowy
wielkopolskiego komendanta wojewódzkiego PSP

źródło: materiał prasowy nadesłany / tytuł pochodzi od redakcji