~
„Dwudziestojednoletnia Beth jest w więzieniu. Zrobiła coś tak złego, że nie zasługuje na to, by jeszcze kiedykolwiek poczuć się dobrze. Jednak jej terapeutka, Erika, nie zamierza spisywać Beth na straty. Prosi dziewczynę o sporządzenie listy wszystkich dobrych rzeczy w jej życiu. Skazana zaczyna odtwarzać swoją historię, począwszy od wspólnego milczenia z Przybranym Tatą Nr 1, przez flirtowanie w kinie w środy z Orange, aż po moment, kiedy pierwszy raz poczuła zapach główki swojego dziecka. Ale pod koniec historii Beth musi skonfrontować się z tą złą rzeczą, którą zrobiła… Jaka prawda kryje się za zbrodnią, której się dopuściła? I czy każdy, nawet najbardziej zły człowiek, zasługuje na szansę, by się zmienić?”
Źródło opisu: Wydawnictwo Czarna Owca

Czy rozmawialiście kiedyś z obcym człowiekiem o swoim życiu? Znany jest Wam trud, z jakim przychodzi wypowiadanie na głos gorzkich prawd, jakie kryją karty Waszych własnych historii?

Beth ma 21 lat, jest nieszczęśliwa i samotna. W swoim życiu pełniła chyba wszystkie role, oprócz bycia w pełni zaakceptowaną i kochaną. Już jako dziecko musiała pokonywać stawiane na jej krętej drodze przeszkody. Teraz Bethany żyje w zamknięciu. Odsiaduje wyrok w więzieniu. Co zrobiła? Coś bardzo złego, za co czuje się niesamowicie winna. Co odebrało jej dech, sens życia i jakiekolwiek światło, które mogłoby przegonić ciążące chmury przeszłości, kłębiące się w jej myślach.

Kiedy terapeutka Erika zleca Beth pracę domową polegającą na spisaniu wszystkich dobrych rzeczy, jakie pojawiły się na drodze młodej kobiety, zostają otwarte przed nami drzwi do jej życia. Jakie okazują się losy głównej bohaterki? Nieodpowiednie. Po prostu złe. Takie, które dotknęłyby każdego. I na jakie nikt nie zasługuje.

Na czym tak naprawdę polega ŻYCIE? Na rozpamiętywaniu przeszłości czy tworzeniu planów na przyszłość, która na pewno nadejdzie? Czy Beth nigdy nie zaznała szczęścia? Czymże jest teraźniejszość, jeśli czasem okazuje się, iż to jedynie mieszanka smutków z przeszłości i nadziei związanej z przyszłością? Sięgając po „Wszystkie dobre rzeczy” dostrzegamy, jak blisko nas jest szczęście. Wystarczy chwila zastanowienia, by docenić to, co przez świat niedocenione, pominięte, odrzucone.

 „Wszystkie dobre rzeczy” dotykają i poruszają. Zbliżamy się mimowolnie do Beth. Staramy się ją zrozumieć, jesteśmy świadkami rozliczania wszystkiego, co spotkało tę nieszczęśliwą kobietę. Wzruszamy się, czasami może nie rozumiemy. Jeśli nie brak nam empatii, naturalnie ciężko jest wydać wyrok.

Cierpienie jest potrzebne, tak jak i szczęście. Bez momentów słabych, ludzie nie potrafiliby docenić tych dobrych. A te dobre, jak się okazuje - są często na wyciągnięcie ręki. Sami możemy być inicjatorami, wyciągnąć do kogoś dłoń, zrobić pierwszy krok. Czego nie nauczy nas życie, może nauczyć nas literatura. I nie musi być ona z tych filozoficznych, bo i powieści obyczajowe potrafią z czytelnika wykrzesać co nieco. Zwłaszcza, iż ze słowem pisanym jest tak, że każdy ma prawo do własnej interpretacji, refleksji i prywatnych wniosków. Polecam bardzo serdecznie „Wszystkie dobre rzeczy”. Książka do nabycia w księgarniach.
~

Czytanie już od lat jest pasją Julii – prowadzi ona tzw. bookstagrama, do którego odsyłamy za pomocą linku: www.instagram.com/whiterosesandbooks/ Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o autorce recenzji, zapraszamy do naszego artykułu: https://www.turek.net.pl/miasto/27279-czytanie-jako-pasja-ktora-trzeba-sie-dzielic-z-inymi-julia-szlucha-i-jej-booksta

Kolejna recenzja już wkrótce. O jakiej książce tym razem będzie mowa? Obserwujcie nasz cykl na bieżąco, dawka dobrej literatury gwarantowana!

JM